Begin van de HF-technologie
1923-1962
Otto Erbe stelt een nieuwe koers voor het bedrijf vast. Op technisch gebied richt hij zich op de ontwikkeling van een verstelbare vonkbrug met wolfraam- in plaats van zilvercontacten, waarvoor hij in 1931 een rijksoctrooi verwerft.
Otto Erbe (1884-1965)
In 1923 neemt Otto Erbe het bedrijf over van zijn moeder Pauline, die hij daarvoor al een tijd geassisteerd heeft bij de bedrijfsleiding. In 1921 heeft hij in Jena een diploma als opticien behaald. Onder zijn leiding groeit het ambachtelijk bedrijf langzaam maar zeker uit tot een industriële onderneming en gaat de technische ontwikkeling met sprongen vooruit. Sinds 1919 bevinden winkel, kantoor en woning zich aan de Holzmarkt 7. De productie is sinds 1920 ondergebracht in het voormalige waterleidingbedrijf van de stad Tübingen aan de Hechinger Straße 35.
Wereldwijde economische crisis, inflatie en de Tweede Wereldoorlog – het zijn moeilijke tijden waar Otto Erbe het bedrijf doorheen moet loodsen. En dat geldt ook voor privé: zijn vrouw Ella en hij verliezen twee van hun drie zonen. Ze sneuvelen als soldaten in de oorlog. De in 1928 geboren zoon Helmut is nu de enige die later het familiebedrijf over kan nemen.
Otto Erbe stelt een nieuwe koers voor het bedrijf vast. Op technisch gebied richt hij zich op de ontwikkeling van een verstelbare vonkbrug met wolfraam- in plaats van zilvercontacten, waarvoor hij in 1931 een rijksoctrooi verwerft. Hij legt de basis voor de hogefrequentie-chirurgie in de productie en maakt daarnaast de naam tot merk: in de jaren 1930 verschijnen naast de Erbotherm de Erbotom, Erbetrans, Erbe-Simplex en nog een aantal apparaten met ieder hun eigen benaming.
In de eerste jaren van de Tweede Wereldoorlog levert Erbe ambulances en lazaretten aan het Duitse leger. Daarna is bewapening dringender nodig dan medische apparatuur, accessoires zijn niet meer te krijgen en Erbe voert ook opdrachten van de Wehrmacht uit. Het is vooral de omzet uit de winkel in brillen, verrekijkers en foto's die het bedrijf in die tijd op de been houdt.
Begin 20e eeuw wordt diathermieapparatuur zowel voor therapeutische als voor chirurgische doeleinden ingezet. Rond 1920 brengt Erbe de eerste hogefrequentieapparaten op de markt. In 1923 volgt het eerste uitsluitend chirurgisch inzetbare HF-apparaat, de Erbotherm 900 HC. Het apparaat is uitgerust met de binnen het bedrijf ontwikkelde wolfraam-vonkbrug, waarvan de contacten minder gevoelig zijn voor corrosie en waarmee regelbare stroomsterktes mogelijk zijn. De naam groeit uit tot merk: in 1930 verschijnt naast de Erbotherm- de Erbotom-serie. De eerste ultrakortegolfapparaten met buizengeneratoren worden geproduceerd.
De ‘Erbe X’ wordt de sensatie van de vakwereld. Het is het eerste draagbare röntgenapparaat, dat direct aan het bed van de zieke kan worden ingezet. Maar ondanks het pionierswerk bij de ontwikkeling ervan profiteert Erbe niet van het economische succes. De noodzakelijke productie van een lagefrequentie-apparaat in Tübingen loopt stuk op het octrooi van een concurrent, waarmee de aarding van de afschermkast beschermd wordt.
In samenwerking met de directeur van het Chirurgische Universitaire Ziekenhuis, prof. dr. Martin Kirschner, ontwikkelt Otto Erbe in 1928 een doelinrichting voor het thermisch doorsnijden van de pijngeleidende vezels van het ganglion Gasseri, een schakelpunt in de trigeminus-aangezichtszenuw. De instrumenten voor de elektrocoagulatie krijgen toegang via het foramen ovale, een opening in de schedelbasis. Dankzij deze procedure blijft talloze getroffenen buitengewoon heftige en vaak chronische pijn bespaard.
Na de oorlog levert Otto Erbe een bijdrage aan de democratische opbouw van Duitsland. Hij zet zich in voor de lokale, regionale en landelijke politiek. In 1946 krijgt hij bij de gemeenteraadsverkiezingen in Tübingen de meeste stemmen en in 1948 wordt hij locoburgemeester. Hij is lid van de adviserende vergadering van de deelstaat Württemberg-Hohenzollern. Op de foto is zijn legitimatie als volksvertegenwoordiger uit 1946 te zien. Voor zijn engagement ontvangt Otto Erbe het Bundesverdienstkreuz eerste klasse en in 1956 wordt hij benoemd tot ereburger van de stad Tübingen.
Wanneer Otto Erbe in 1965 overlijdt, laat hij een bedrijf met een solide fundament na.