Baanbrekende constructies 1851-1882
In samenwerking met de chirurg professor Dr. Victor von Bruns ontwikkelt Christian Heinrich Erbe baanbrekende nieuwe constructies in de geneeskunde.
Het zijn onrustige tijden, wanneer Christian Heinrich Erbe in 1848 van zijn ambachtsreis als leerling-instrumentenmaker terugkeert naar Tübingen. Er bestaat nog geen nationale Duitse staat, economisch en politiek zijn de Duitse ministaatjes in oproer. De revolutie van 1848/49 schudt Europa en haar inwoners wakker. In deze onzekere tijden denkt de jonge handwerker erover na of hij – net als honderdduizenden van zijn tijdgenoten – zijn geluk in Amerika moet gaan zoeken. Maar dan ontmoet hij Marie Lenz. Het stel trouwt en Christian Heinrich Erbe opent op 1 oktober 1851 op de Holzmarkt 3 in Tübingen een mecanicienswerkplaats.
Voor zijn ambachtsreis is Erbe in de leer gegaan bij Johann Gottlieb Buzengeiger, een universitair mechanicus uit Tübingen met een voortreffelijke reputatie. Met zijn diepgaande kennis en zijn
nauwgezetheid weet Erbe al snel het vertrouwen van vooraanstaande professoren aan de universiteit te winnen. In samenwerking met de chirurg professor dr. Victor von Bruns ontwikkelt hij binnen de geneeskunde baanbrekende nieuwe constructies. Al snel na de oprichting begint Christian Heinrich Erbe op het gebied van optiek en medische apparaten ook met de handel in producten van anderen.
Christian Heinrich Erbe bekleedt diverse erefuncties. Hij is gemeenteraadslid, wethouder, rechter en tot op hoge leeftijd beëdigd ijkmeester. In 1882 draagt hij zijn werkplaats over aan zijn zoon Christian Gottlieb.
In 1902 overlijdt Christian Heinrich Erbe op 81-jarige leeftijd.
Halverwege de 19e eeuw wordt binnen de galvano-cauterisatie een door elektrische stroom verhitte platinadraad gebruikt voor het doorsnijden van menselijk weefsel. Het instrumentarium voor deze galvano-cauterisatie volgens prof. dr. Victor von Bruns behoort tot het eerste elektro-medische toebehoren dat bij Erbe vanaf de jaren 1850 wordt vervaardigd. Bruns, een chirurg van wereldfaam, verricht pionierswerk in de strottenhoofdchirurgie. Christian Heinrich Erbe bouwt voor hem talrijke nieuwe instrumenten voor de galvano-cauterisatie, die in vrijwel ongewijzigde vorm nog vele jaren daarna gebruikt blijven worden.
Als stroombron voor de medische toepassing van galvano-cauterisatie gebruiken artsen tot ver in de 19e eeuw galvanische batterijen. Platen van zink en koper of zink en koolstof worden gedompleld in zwavel- of chroomzuur. Door de elektrochemische reactie van de componenten ontstaat er een gelijkstroom, die voor chirurgische doeleinden wordt gebruikt.
Nog maar zeven jaar na de oprichting is de werkplaats al te klein: in 1858 kopen Christian Heinrich Erbe en zijn vrouw Marie het gebouw Neue Straße 2 in Tübingen. Werkplaats, winkel en woning bevinden zich nu allemaal onder één dak. Het gezin Erbe krijgt vier kinderen. Twee daarvan overlijden nog voor hun eerste verjaardag. In 1860, al in de nieuwe woning, komt hun jongste dochter Elisabetha ter wereld.
In 1867 komt de Tübingse oogarts prof. dr. Albrecht Nagel op het Internationale Oftalmologen-Congres in Parijs als eerste met het voorstel, de brekingsindex van brillenglazen voortaan te berekenen in meters – in plaats van in inch, zoals tot dan gebruikelijk is – en deze aan te geven volgens de reciproque waarde van de brandpuntsafstand. Nagels systeem maakt het mogelijk de zwakke glazen de lage nummers en de sterke de hoge nummers te geven. Pas in 1874 op het oftalmologen-congres in Heidelberg vinden zijn ideeën gehoor. Aan het eind van zijn lezing presenteert hij de eerste probeerbrillenkast volgens het nieuwe metrische systeem: ‘afkomstig uit de optische werkplaatsen van C. Erbe in Tübingen’. De Franse oogarts Ferdinand Monoyer (1836-1912) introduceert de ‘dioptrie’ als term voor de nieuwe maateenheid.
Vanaf de jaren 1860 levert Erbe microscopen aan de wetenschappers van de Universiteit Tübingen, die hij vrijwel uitsluitend koopt bij de Duitse Edmund Hartnack in Parijs. Wanneer deze vanwege de Duits-Franse oorlog in 1870-71 halsoverkop met zijn gezin naar Potsdam moet vluchten, leent Erbe de internationaal gerenommeerde Hartnack het hiervoor benodigde geld. Zo kan deze een nieuw bestaan opbouwen – en zijn schulden in Tübingen betaalt hij terug in de vorm van microscopen. Het hier getoonde apparaat stamt uit 1865 en was waarschijnlijk eigendom van de botanicus professor Hugo von Mohl.
